z kokolitów, które mają główny udział w tworzeniu wapieni.<br>Choć najwartościowszymi skamieniałościami przewodnimi są z natury szczątki <br>organizmów pelagicznych, praktycznie każda grupa skamieniałości może znaleźć <br>zastosowanie w korelacji wiekowej. Klasycznym przykładem kopalnych organizmów <br>bentosowych o wielkich walorach korelacyjnych są duże otwornice -jednokomórkowce <br>zawierające symbiotyczne okrzemki, lub inne fotosyntetyzujące mikroorganizmy, które umożliwiają im życie w rafowych środowiskach o niskiej produkcji biologicznej.<br>Późnopaleozoiczne fuzuliny czy trzeciorzędowe nummulity i discocykliny są niezastąpionymi narzędziami korelacji płytkowodnych osadów ciepłych mórz. Wiarygodność korelacji zawsze jest jednak zależna od stopnia rozpoznania przebiegu ewolucji wykorzystywanych organizmów. Samo wyznaczanie zasięgów poszczególnych form kopalnych w profilach skalnych jest co najwyżej metodą