wiarygodnym znakiem (nie)pogody jest księżycowe halo. Halo wokół Księżyca ma najczęściej postać świetlnego, białego pierścienia, którego wewnętrzny skraj jest zabarwiony na czerwono, skraj zewnętrzny zaś - bladoniebiesko. (Zabarwienie łatwiej jest dostrzec przy halo wokół Słońca, gdyż światło Księżyca bywa za słabe. Z kolei na jasnym dziennym niebie halo wokół Słońca umyka naszej uwadze). Za pojawienie się pierścienia halo odpowiedzialne są drobne, podłużne, heksagonalne (o przekroju w kształcie sześciokąta foremnego) kryształki lodu. Halo powstaje na skutek załamania w nich księżycowego lub słonecznego światła.<br>Kryształki wywołujące zjawisko halo znajdują się w wysokich (od 5 do 13 km nad powierzchnią Ziemi, gdzie temperatura spada