Europie, jeszcze się nie skończyło - mawiał do studentów historyk architektury polskiej Witold Krassowski, a na ile pojęliśmy jego gorzką i wieszczą myśl, to prawdziwy człowieczy renesans miałby dopiero nadejść, widzieliśmy go prawie w sierpniu 1980, a był to tylko znak, jak ten na białym koniu z "Wesela" - Wyspiańskiego. Powstające i upadające ludy , społeczności i ich dążenia, powstawanie i rozpadanie się partii i ich walki i spory, słowiaństwo i nawet chrześcijaństwo, jednoczące i dzielące, to wszystko wielka i żywa mierzwa historii, wełna płynąca przez wieki, a zupełnie nieistotna dla pojedynczego człowieka, zagubionego gdzieś w przestrzeni dziejów swoimi kilkudziesięcioma latami życia, ale zawsze