dwie grupy. Pierwsza, oparta na założeniach psychologii poznawczej, traktuje widziany obraz jako zbiór (rejestr) części składowych, które dopiero w mózgu są syntetyzowane w całość, druga zaś, oparta na koncepcjach psychologii postaci, twierdzi że obraz ten jest postrzegany w całości, a dopiero później jest dzielony na części, wyróżniane na podstawie wiedzy, upodobań, nastroju. Metody i techniki badawcze należące do grupy pierwszej nazywamy konfiguracyjnymi (analitycznymi), a do drugiej - postaciowymi (całościowymi). W obu wymienionych grupach dalsze podziały przebiegają podobnie. Dzieli się je w zależności od charakteru analizowanego obiektu: czy jest nim postrzegana rzeczywistość (np. prawdziwy krajobraz, przyroda), czy też jej kopia, ikoniczna lub werbalna