do szczęścia materiał bogaty". Czy to młode dziewczę będzie umiało należycie dbać też o szczęście tego człowieka; "dbać więcej, niżeli o swoje własne?"...<br>Jadzia mówi z radosnym uniesieniem, że kocha bardzo narzeczonego, że jest jej z nim dobrze, że pragnie być mu we wszystkim pomocna, że łączą ich podobne przekonania, upodobania, "prawdziwe szczere przymierze serc i duchów"; dość pewna to gwarancja udanego małżeństwa.<br>"Moja droga, kochana Dziu! - napisze po odjeździe Jadwigi i Ryszarda. - Z prawdziwą radością wyobrażam Cię sobie u boku p. Ryszarda, z którym znajomość krótka napełniła mię dla niego wielkim zaufaniem i szczerą sympatią".<br>Majowym dniem 1900 roku doktor