Olgi, najobszerniejszy i najbardziej szczegółowy wykład jego prywatnej filozofii egzystencji, spisane zostały w więziennej celi - w miejscu, do którego zawiodła go jego konsekwentnie odgrywana "rola", ale które on sam, jak gdyby mocą ironicznego odwrócenia pojęć, przeistoczył w swoistą scenę dla odgrywania, i to z jeszcze większą siłą ekspresji, "roli" wykonywanej uprzednio na wolności. Ale Listy do Olgi skupiały się na końcowym produkcie życia pisarza - na jego wypracowanej w zmaganiach z tym życiem filozofii. Samo życie, które taki produkt z siebie wydało, staje się punktem ogniskowym dopiero teraz, w tomie Zaoczne przesłuchanie, wysoce interesującym wyznaniu autobiograficznym, dla którego pretekstem stał się wywiad