przemysłu, wojny i spraw zagranicznych. W Wielkiej Brytanii &lt;name type="person"&gt;Winston Churchill&lt;/&gt; piastował teki handlu, spraw wewnętrznych, marynarki, zbrojeń, skarbu i wreszcie obrony narodowej podczas drugiej wojny światowej. Jeżeli minister nie był wybitniejszą indywidualnością, nadawał tylko ogólny kierunek polityczny, względnie jedynie reprezentował swoje stronnictwo w radzie ministrów; całą pracę ministerstwa prowadzili zawodowi urzędnicy, trwający na swych stanowiskach niezależnie od wszelkich zmian gabinetów.<br>W Niemczech, w Rosji godności ministerialne obejmowali urzędnicy. W Austrii i na Węgrzech niekiedy wybitni parlamentarzyści wysuwali się na czoło biurokracji, jak np. &lt;name type="person"&gt;Leon Biliński&lt;/&gt;, którego "kariera parlamentarno-urzędnicza" budziła zdziwienie u Niemców.<br>Gdy mowa o ustroju monarchicznym, powstaje pytanie, jaki