Robociarz wzruszył ramionami:<br>- Mnie? Każdy chce żyć. Ale bać się?<br>&lt;page nr=16&gt; - Więc?<br>Tamten nic zrazu nie odpowiedział, tylko przez dłuższą chwilę patrzył na górującego nad nim wzrostem Szczukę, jakby w wyrazie jego twarzy odnaleźć chciał głębszy sens tego, co zostało powiedziane. Nagle wyciągnął rękę.<br>- Rozumiem was. Macie rację, towarzyszu. Szczuka mocno uścisnął podaną dłoń.<br>- Nie jest to, niestety, racja wesoła. Ani łatwa.<br>- To my wiemy. - I patrząc Szczuce w oczy, powiedział z prostą powagą: - Niech was Bóg ma w swej opiece, towarzyszu. Szczuka już otworzył usta, jakby chciał odpowiedzieć, lecz<br>w tym samym momencie zawahał się i usta zamknął.<br>- Dziękuję wam - rzekł