Hildy i Kasi. Byłem skonsternowany. Rzeczywiście, jakoś trudno było wyobrazić sobie Zenobię w spółce z ludźmi okradającymi turystów. Złodzieje ci zresztą nie mieli pojęcia, że plecaki w namiocie kryją rzeczy o tak małej wartości koszulki i slipki, puszki z resztkami żywności, blaszane kubki i naczynia kuchenne - w przeciwnym razie nie usiłowaliby dokonać kradzieży &lt;page nr=201&gt;.<br>Powlokłem się do swego namiotu. Przebrałem się w suchą bieliznę, powiedziałem doktorowi "dobranoc". Udawałem, że jestem bardzo śpiący, aby w zupełnym spokoju przemyśleć wydarzenia nie tylko tej, ale i poprzedniej nocy.<br>Już zasypiałem, gdy nagle w mej głowie pojawiła się myśl tak absurdalna, że aż roześmiałem się cichutko