Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
gatunkową tej twórczości, w której centrum jaśnieje największe osiągnięcie epoki – Barbara Radziwiłłówna.
Feliński źle oceniał swoje „dziecinne ramoty". Zniszczył je podczas pobytu w Warszawie, która się okazała jego „uniwersytetem". Po latach wyzna: „Kiedym miał sposobność bliżej poznać najlepszych wówczas naszych pisarzów i znawców i kiedym się usposobił lepiej rozumieć i czuć obce dzieła, przekonałem się, jak daleko jeszcze polska literatura (mimo widoczną wyższość naszego języka) nie dorównywała francuskiej, angielskiej, włoskiej i w jak wielu rodzajach zostawiała miejsce zupełnie próżne". Poeta podejmuje teraz postanowienie trzymania się Horacjańskiej zasady: dzieło musi czekać dziewięć lat, zanim autor je opublikuje.
Sejmująca
Feliński źle oceniał swoje „dziecinne ramoty". Zniszczył je podczas pobytu w Warszawie, która się okazała jego „uniwersytetem". Po latach wyzna: „Kiedym miał sposobność bliżej poznać najlepszych wówczas naszych pisarzów i znawców i kiedym się usposobił lepiej rozumieć i czuć obce dzieła, przekonałem się, jak daleko jeszcze polska literatura (mimo widoczną wyższość naszego języka) nie dorównywała francuskiej, angielskiej, włoskiej i w jak wielu rodzajach zostawiała miejsce zupełnie próżne". Poeta podejmuje teraz postanowienie trzymania się Horacjańskiej zasady: dzieło musi czekać dziewięć lat, zanim autor je opublikuje.
Sejmująca
gatunkową tej twórczości, w której centrum jaśnieje największe osiągnięcie epoki – Barbara Radziwiłłówna.<br> Feliński źle oceniał swoje „dziecinne ramoty". Zniszczył je podczas pobytu w Warszawie, która się okazała jego „uniwersytetem". Po latach wyzna: „Kiedym miał sposobność bliżej poznać najlepszych wówczas naszych pisarzów i znawców i kiedym się usposobił lepiej rozumieć i czuć obce dzieła, przekonałem się, jak daleko jeszcze polska literatura (mimo widoczną wyższość naszego języka) nie dorównywała francuskiej, angielskiej, włoskiej i w jak wielu rodzajach zostawiała miejsce zupełnie próżne". Poeta podejmuje teraz postanowienie trzymania się Horacjańskiej zasady: dzieło musi czekać dziewięć lat, zanim autor je opublikuje.<br> Sejmująca
