wraz z dodatkami (z wyjątkiem dodatków rodzinnych oraz z tytułu zaliczenia do I grupy inwalidów) nie może przekraczać 95% przeciętnego zarobku z okresu przyjętego do obliczenia podstawy wymiaru danego świadczenia, po potrąceniu podatku od wynagrodzeń i składki na cele emerytalne (czyli zarobku netto). Ograniczenie to nie dotyczy jedynie (art. 4 ust. 5 ustawy z 29. V. 1974) świadczeń przyznanych do końca 1974 roku. <br> Nie chcemy tu kwestionować zasadności tego przepisu w ogóle, bo - generalnie biorąc - słuszna jest zasada, by emerytura lub renta nie przewyższała osiąganego poprzednio zarobku. I jest ona na pewno uzasadniona przy świadczeniach stosunkowo wysokich, zwłaszcza tych, które wzrosły