latach totalnego zawłaszczania przez państwo sfery gospodarki i nieustannego głoszenia ideologicznie uzasadnianej wyższości przedsiębiorstw państwowych nad prywatnymi, gospodarka polska pogrążała się w kryzysie, z którego nawet jej partyjni szefowie nie widzieli sensownego wyjścia. Spirala kornaiowskiej "gospodarki niedoborów" rozkręcała się w tempie i sposobie pozbawionym jakiejkolwiek kontroli. Kwestia głębokich, zasadniczych reform ustroju gospodarczego, w szczególności prowadzących do zwiększenia eksportu i zahamowania narastającego zadłużenia zagranicznego, stanęła na porządku dziennym dyskusji ekonomicznych i politycznych.<br>Pierwszym konkretnym przejawem nowego myślenia, wymuszonym przez sytuację gospodarczą kraju, było dopuszczenie rozwiązań, które jeszcze kilka lat wcześniej - z zasadniczych powodów ideologicznych - nie były w ogóle brane pod uwagę. Wydano