Widma z wyraźną uniżonością. Kozdroń zastygł nieruchomy z zakrytymi oczami&lt;/&gt;<br>MASZEJKO<br>&lt;hi rend="italic"&gt;do Widma&lt;/&gt;<br>A! Co widzę? Pani &lt;orig&gt;dobrodzika&lt;/&gt;. Dobry wieczór, wieczór dobry. Jakże zdróweczko?<br>&lt;page nr=112&gt; WIDMO<br>&lt;hi rend="italic"&gt;gestem królowej daje mu rękę do pocałowania&lt;/&gt;<br>Dobry wieczór, panie Maszejko. Dziękuję ci. Mam się dobrze, tylko jestem widmem.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Maszejko całuje ją w rękę z uszanowaniem. Widmo przechodzi na lewo wyniosłym krokiem typowego widma. Maszejko za nim w lansadach&lt;/&gt;<br>NIBEK<br>&lt;hi rend="italic"&gt;wskazując na Kozdronia&lt;/&gt;<br>Patrz pan - co wyrabia tu ten idiota.<br>WIDMO<br>&lt;hi rend="italic"&gt;stoi obok Kuzyna i Anety po lewej stronie&lt;/&gt;<br>Takim go kochałam i takim go kocham.<br>MASZEJKO<br>Pani &lt;orig&gt;dobrodzika&lt;/&gt; żartuje chyba. Widzę, że wszyscy są w