fonologicznego poziomu rozpoznawania, które modelują organ słuchu człowieka rozpoznającego ciąg różniących się segmentów akustycznych oraz formalizują proces rozpoznawania mowy na poziomie akustycznym. Wynikiem rozpoznania na tym poziomie jest ciąg <gap>. rozpoznanych dyskretnych jednostek alfabetu fonetycznego danego języka, zawartych w ciągu wejściowym <gap> (rys. 11.1). Przy naturalnej percepcji ciąg <gap>. można w przybliżeniu utożsamiać z ciągiem <gap>. Jak wiadomo, miarą odniesienia może być np. wyrazistość logatomowa W, a elementami ciągu <gap> są logatomy. Istotą obiektywnej metody diagnostycznej, opartej na automatycznej klasyfikacji jest wykorzystanie automatu rozpoznającego ciąg <gap>, zastępującego ekipę odsłuchową oraz układu realizującego porównanie (w szerokim sensie) ciągu <gap>. Diagnostyczna miara porównania, skorelowana z W, reprezentowałaby informację o