w związku z perspektywą stosowania na coraz większą skalę owych cudownych maszyn liczących - komputerów. Teraz Lange, idealizując nadejście ery matematyczno-oświeconego centralizmu, przedstawia - można powiedzieć - utopię komputerową. W ostatniej pracy &lt;hi&gt;Maszyna licząca i rynek&lt;/&gt; czytamy bowiem ([1965], 1966, s. 449): &lt;gap&gt; <br>Gwoli sprawiedliwości należy zaznaczyć, że w artykule tym Lange proponował utrzymanie obu "rywalizujących" urządzeń: staromodnego mechanizmu rynkowego dla rozwiązania zagadnień zwłaszcza typu "statyki" oraz programowania matematycznego, wspomaganego przez techniki komputerowe dla rozwiązań typu "dynamiki", a w szczególności jako instrumentów planowania długoterminowego.<br>U źródeł zwrotu i - błędu - Langego tkwi urzeczenie nowoczesną techniką komputerową, która olśniła go możliwością, jak mu się zdawało, ostatecznego