przyczyną były nagłe zmiany w materiale genetycznym wirusa. Ludzki układ immunologiczny stawał się wobec nich bezradny. Również w wypadku największej epidemii grypy, jaka w latach 1918-1919 dotknęła połowę ludzkości i spowodowała śmierć 25 mln ludzi, przyczyną niezwykłej zjadliwości wirusa był nowy gen pochodzący z wirusa grypy ptasiej.<br><br>Część epidemiologów uważa jednak, że wirus ptasi, w którym nie stwierdzono mutacji ułatwiających zaatakowanie ludzi, nie powinien się stać groźny dla człowieka. "Ten wirus jest słabo przystosowany do replikacji w komórkach ssaków. By mógł się do nich dostać, musi dokonać rekombinacji swego materiału genetycznego" - twierdzi dr Jean-Claude Manuguerra, dyrektor Narodowego Centrum Grypy