jeden wybór, pochodzący z 1929 roku, opublikowało w tych dniach wydawnictwo Antyk. To właśnie eseje, krótkie formy, w których mógł zaprezentować cały kunszt publicysty, przyniosły Chestertonowi największą sławę i możliwość - jak pisał - ideowej walki z tymi, którzy człowieka chcą postrzegać jedynie jako &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"kółko w technokratycznym systemie XX-wiecznego społeczeństwa"&lt;/&gt;&lt;/&gt;. Chesterton uwielbiał polemiki, jego intelektualne potyczki z Wellsem i Shawem, owymi wykpionymi przezeń &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"kaznodziejami nowoczesności"&lt;/&gt;&lt;/&gt;, to prawdziwie wyrafinowana uczta dla czytelników.<br>Nie inaczej jest i w tym przypadku. 19 tekstów, traktujących o wszystkim, co pisarzowi nie podobało się w Anglii lat 20.: o nowinkarskim humanizmie, protestantach, moralności, religijnych zabobonach i... o sobie