studenci nie mogliby prowadzić badań..."<br>Dopiero teraz pojął wszystko. "Niech moją głową największe patałachy w szmaciankę grają! - złorzeczył sobie z przekorną radością. - To ja mam być inspektorem Scotland Yardu, a nie potrafiłem skapować tak prostej sprawy! To przecież dziecinna zabawka, a nie zagadka dla prawdziwego detektywa. Niech mi parszywy bocian uwije na głowie gniazdo!"<br>W istocie był niezwykle zadowolony, że to właśnie on odkrył tajemnicę starego zamczyska. Ale czy odkrył ją do końca, czy została całkowicie wyjaśniona? Przecież pozostał jeszcze do rozszyfrowania dziwny właściciel przedpotopowego pojazdu i... bladolicy malarz, który tak niespodzianie znikł ze swymi sztalugami. Nie, tajemnica zamku nie została