jest] sam (...) Tym razem nie był to sen - naprawdę pod piecem stał sobowtór"&lt;/&gt; (F 15). On sam! Ale trochę tak opisany, jak Fryderyk z narratorem w Pornografii -<br>&lt;q&gt;"Dziwny, doprawdy, jak pani de Pompadour. I przypadkowy. Dlaczego taki a nie inny? Efemeryda. Wady i usterki wypełzały mu na światło dzienne (...) szczegóły uwydatniały się coraz lepiej, coraz straszniej, zewsząd wyłaziły mu części ciała (...) dokładnie określone, skonkretyzowane... do granic haniebnej wyrazistości... do granic hańby"&lt;/&gt; (F16).<br>Zgroza istnienia w stanie czystym! Ja sam - "dziwny" i zarazem "przypadkowy", "narzucony"! Moje "ja" przygodne, absurdalne, a przecież rzeczywiste! "Ja w sobie" niepojęte dla "ja dla siebie"! Nie do