stałego pokonywania obojętności.<br>4. Próbujemy pokonać obojętność świata przez technologiczne przywłaszczanie rzeczy, dzięki czemu rzeczy stają się nam posłuszne. Satysfakcja, doświadczana z tego posłuszeństwa, polega na tym, iż w coraz większym stopniu obracamy się w środowisku przez nas samych urządzonym, w coraz większym stopniu tedy wolno nam sobie przypisywać &lt;orig&gt;bogopodobne&lt;/&gt; uzdolnienia twórcze. Świat przestał być nie obrobioną naturą, przygniatającą swoją nieczułością; stał się niemal emanacją naszych projektów, ogromne jego obszary, coraz bardziej rozległe, słuchają naszego głosu; stał się wrażliwy na nasze pragnienia. Mamy nadzieję, że uwrażliwienie to będzie się doskonalić, snujemy zawrotne plany mocarstwa technologicznego, zdanego na nasze rozkazy. Gdyby świat