wycenie. Jeszcze wyraźniej to patologiczne zjawisko występowało przy tworzeniu spółek z partnerami zagranicznymi. Słusznie pisze na ten temat Hubert Izdebski, że ze względu na przewartościowany, oficjalny kurs dolara i znaczną inflację "aportowy wkład wspólnika polskiego będzie zawsze ogromnie zaniżony w stosunku do wkładu wspólnika zagranicznego, który tym samym nazbyt tanio uzyskuje ekonomiczny dostęp do naszego majątku". Założenie spółki wymagało wówczas wręcz symbolicznego kapitału, praktycznie powstawały więc spółki bezkapitałowe, często zakładane przez dyrektorów przedsiębiorstw państwowych bez aportu aktywów, ale współpracujące z tymi przedsiębiorstwami. Prawdziwym kapitałem takich spółek był dostęp do informacji, kredytów, gwarancji, a także surowców i materiałów, które dla innych podmiotów