składać się z wszystkich reguł mających ten sam, dowolnie wybrany, poziom istotności.) W wielu wypadkach istnieje wówczas reguła, powiedzmy d , która jest najskuteczniejsza w zbiorze DA dla wszelkich x.<br> Dodatkowym powodem, dla którego rozwiązanie powyższe przyjmuje się często w praktyce, jest fakt, że znajdowanie takiego d , które posiada maksymalny wskaźnik użyteczności e(d) , jest nieraz bardzo trudne. Teoretyczna zaleta rozwiązania B polega na tym, iż d jest w oczywistym sensie najskuteczniejszą regułą DA (mówiąc językiem teorii gier: d dominuje w sensie słabym wszystkie inne reguły w DA ). Teoretyczną wadą tego rozwiązania jest fakt, że arbitralność (w każdym wypadku nieunikniona) dotyczy tym