stabilizację. Zrobił to niezwykle inteligentnie. Otóż do dwóch posiadłości szwajcarskich (w Lozannie i Genewie) dokupił dwie posiadłości na terenie Francji, leżące niedaleko Genewy; tak że granica francusko-szwajcarska przechodziła przez jego majętności. W ten sposób w razie konfliktu ze Szwajcarami mógł udać się, nie zagrożony, do swoich francuskich posiadłości, i vice versa - gdyby naraził się Francuzom, mógł bez przeszkód uciec do szwajcarskiej części swoich dóbr. Tak więc dzięki odpowiedniemu zlokalizowaniu tych posiadłości (obszarowo niewielkich) Wolter był zdolny, nie opuszczając ich, skutecznie chronić się przed represjami ze strony władzy. Pisał:<br>&lt;gap&gt;<br>Nie musiał jednak korzystać z tego systemu obronnego; wzrastająca sława uczyniła go bowiem