zbytnich objawów sympatii. Nie nadawał się zupełnie na prezesa Związku, na którym spoczywała wówczas duża odpowiedzialność za rodzącą się dopiero organizację o całkowicie nowych założeniach tak administracyjnych, jak i politycznych. Był figurantem, wybrano go raczej dla nazwiska i rangi Krakowa, gdzie znaleźli się najwybitniejsi artyści, a przede wszystkim pisarze.<br>Urodzony w Krakowie Jan Izydor Sztaudynger przyjeżdżał do Związku z Zakopanego, gdzie osiedlił się na stałe. Zawsze dowcipny, wytrzepujący jak z rękawa improwizowane fraszki i dystychy kpiące żartobliwie z krakowskich przywar, tradycyjnych zabobonów i przesądów. Gdy pojawiał się w naszym biurze, tworzyła się wokół niego atmosfera radości i śmiechu. Lubił przy tym trochę