wodnego miało wszelako ważne następstwa i dla ewolucji samej roślinności. Wśród kręgowców od końca paleozoiku coraz więcej było form roślinożernych, zwłaszcza zaś takich, które buszowały w narządach rozmnażania. Matczyne rośliny obficie je wyposażały w zapasy energetyczne i budulcowe, które miały umożliwić szybki samodzielny wzrost siewek. Paszczaste kręgowce nadrzewne połykały je w całości - inaczej niż owady, które musiały drążyć lub rozdrabniać nasiona czy zalążki przed połknięciem, chociażby ze względu na rozmiary i konstrukcję aparatu gębowego. Poniektóre ze spożytych w ten sposób nasion miały szanse przebyć przewód <br>pokarmowy dużego zwierzęcia bez szkody. Wydalone rozpoczynały rozwój w otoczeniu <br>pożywnej kupki kału, bogatej w azotany i