na nią przechodził obowiązek poszukiwania, schwytania i wydania złoczyńcy. Każdy, kto mimo wezwania uchylił się od udziału w obławie, podlegał karze 5 solidów. Również materialne zobowiązanie pokrycia straty przenosiło się wraz ze śladem na kolejne centeny - drugą lub trzecią. Jeżeli poszkodowany idąc za tropem sam pojmał złodzieja, brał od niego w całości należną karę finansową (conpositionem), jeżeli zaś zbiega schwytała drużyna (trustis), czyli setka prowadząca obławę, brała ona dla siebie połowę należnej kary i egzekwowała od przestępcy równowartość straty, którą w przeciwnym razie musieliby pokryć poszkodowanemu mieszkańcy centeny.<br>Bardzo podobnie ujmował te same sprawy rozdział 16 Paktu. Tym razem nie ulega wątpliwości