a zwłaszcza sypialnię Katarzyny, pokój, przez który teraz tłumnie przechodzi swołocz... jakby nigdy nic, jakby była to pierwsza lepsza sala wystawowa... Dlaczego nikt od czasu rewolucji nie mówi... że ta kobieta spała tu... proszę sobie wyobrazić... spała tu dzień po dniu... ileż nocy?!... Miała swoje łóżko zasłonięte kotarą... przez które w dobrych chwilach przewijały się ciała ludzkich samców - dorodnych okazów swołoczy... a w gorszych chwilach fermentowały tajemnice, wlokły się gorączki, obstrukcje... duszności... patrząc na jej marmurowe popiersie, czułem, jak często musiało jej być duszno... i miała wzdęcia... i wszystkie te okrutne rozkazy... i uśmiercenie tego W. ... jak mu tam było? tego aktora