się wyraźnie widoczne, że modele indywidualnego zachowania racjonalnego - nawet jeśli nie zawsze stosowalne dosłownie - pełnią rolę zasady przewodniej w procesie "wynurzania się" decyzji z początkowego chaosu nieokreślonych celów i w większości nieistotnych danych. Modele zachowania kolektywnego oraz racjonalnych decyzji w sytuac jach konfliktu czynią to samo w odniesieniu do działania w dobrze zdefiniowanych warunkach społecznych.<br> Należy wspomnieć tu o jednym ograniczeniu. W każdym z modeli racjonalnego zachowania zakładano, iż kompletny zbiór działań, spośród których wybierano, był dobrze zdefiniowany. Przy tym założeniu problemem był wybór. Można jednakże utrzymywać, że najbardziej pożądanym sposobem rozwiązania problemu typu, na przykład, .A, S, u. jest dodanie do