jako o środku mogącym przyspieszyć zjednoczenie Niemiec.<br>W tym celu gotowi byli posłużyć się Polakami. Równocześnie deputacja poznańska, przybyła do Berlina z arcybiskupem Przyłuskim na czele, chciała głównie dogadać się z rządem i uniknąć konfliktu zbrojnego. Na audiencji u króla zrezygnowała zatem z postulatu niepodległości, prosząc tylko o "reorganizację" Poznańskiego w duchu narodowym, co jej też ogólnikowo obiecano. Tymczasem Fryderyk Wilhelm IV za plecami swych liberalnych ministrów wzywał dowodzącego w Poznaniu gen.<br>Colomba, by przywrócił siłą porządek.<br>Komitet poznański prześlepił pierwszą chwilę, gdy korzystając z powszechnego zamętu można było ściągnąć do miasta tłumy kosynierów i pokusić się o zawładnięcie Cytadelą. Stefański dostrzegał