to wyeliminowanie hipotetycznych lądowych pomostów pomiędzy kontynentami - niewątpliwy postęp zgodnie z zasadą brzytwy Occama.<br>Próbując odgadnąć przyczyny rozpadnięcia się tej pierwotnej układanki (ryc. 4.2) na dziś występujące części, Wegener odwołał się do koncepcji bezwładnego pływania kier sialu po morzu simy. Posuwając się, kontynenty pchać miałyby przed sobą simę, dając w efekcie fronty orogenów (górotworów) takich jak dzisiejsze Andy. Geofizycy łatwo wykazali energetyczne niepodobieństwo takiego procesu; zabrakło siły, która poruszyłaby kontynenty. Na właściwy pomysł, jak się trzydzieści lat później okazało, wpadł w 1929 roku A. Holmes. Przedstawił koncepcję prądów konwekcyjnych w płaszczu Ziemi, które wznosząc się i rozchodząc na boki mogłyby rozerwać