na ulicę, aby zobaczyć, czy plakat wisi należycie, a gdy opuszczałem biuro, powiedział, bym czekał na niego za dwie godziny na przystani promu. Zależało mu, aby szef nie dostrzegł, jak się umawiamy, więc zaraz poszedłem dalej.<br> Na przystani było wiele, wiele targowania, wiele pytań i trochę zaleceń. Te ostatnie nawet w formie ultimatum. A więc zostawiam w hotelu magnetofon i aparat fotograficzny, także portfel. Możliwie mało gotówki, on wykłada, gdy trzeba będzie, potem się rozliczamy. Żadne jedwabne ubranie tropikalne, tylko płócienne portki i bawełniana koszula. Trzeba było jechać najpierw do hotelu, tam mój przewodnik zainkasował zaliczkę, a gdy się przebierałem, telefonował do