nasadzeniami sosny, rzadziej modrzewia i dębu. W lasach tych podszycie zostało silnie ograniczone, natomiast runo zachowało w większości swój pierwotny charakter. <br><br>&lt;tit&gt;B. Cechy bioklimatu warstwy rekreacyjnej&lt;/&gt;<br><br> Insolacja. Dopływ promieniowania słonecznego do dna lasu jest dość duży, zarówno w ekosystemach naturalnych, jak i zmienionych przez człowieka. Insolacja warstwy rekreacyjnej waha się w granicach od 50 do 60% (wyższa wiosną niż latem). Granica światłocienia nie jest zbyt wyraźna. Uwilgocenie. Małe lub średnie. Wilgotność względna jest najwyższa w godzinach południowych i wieczornych (silne podsiąkanie wód gruntowych), w warunkach standardowych waha się od 50 do 60%. Przewietrzanie. W warstwie krzewów dość znaczne, w runie na ogół