już słynny filozof-fenomenolog Jan Patocka; Havel jednak cytuje je jako klucz do zagadki nieprawdopodobnych odmian losu, które z niego, najbardziej szykanowanego dysydenta Czechosłowacji, uczyniły jej najbardziej szanowanego prezydenta. Kwestia "roli" (termin w ustach dramatopisarza obdarzony szczególnie konkretnym i złożonym sensem) zajmuje centralne miejsce w systemie filozoficznym Havla. Jest tu w gruncie rzeczy utożsamiona z pojęciem odpowiedzialności, którą "wrzucona w świat" jednostka ludzka przyjmuje na siebie poprzez odniesienie swojego życia do Horyzontu Absolutnego transcendencji (ten Horyzont Absolutny można by nazwać Bogiem czy Istotą Najwyższą, Havel jednak, z zasady niezbyt skłonny do uciekania się do języka teologii, woli mówić o "Pamięci Bytu", która sprawia