kryterium podziału przyjęto wielkość grupy wyróżniając: rodzaje zachowań samotniczych (indywidualnych); rodzaje zachowań mikrogrupowych, takich jak: rodzina, mała grupa koleżeńska itp., których liczebność nie przekracza 1015 osób; rodzaje zachowań mezogrupowych, obejmujące grupy o wielkości określanej wskaźnikiem tzw. maksymalnej liczby kontaktów, czyli około 90100 osób; rodzaje zachowań makrogrupowych ("w tłumie"), a więc w grupach przekraczających swoją liczebnością 100 osób, w których kontakty "każdego z każdym" są niemożliwe. Kryterium drugiego rzędu jest w tym przypadku charakter struktur wewnątrzgrupowych, ujmowanych w sposób przeciwstawno-dychotomiczny: A-1 - grupy dobrowolne (spontaniczne lub zaplanowane), A-2 - grupy przymusowe (zorganizowane), B-1 - zachowania w grupie poddane normom (obyczajowym, społecznym), B