przełomie XVIII i XIX stulecia brazylijscy niewolnicy. Zabroniono im ćwiczyć się w walce, ale pozwolono śpiewać i grać. Udając taniec i muzykę, kultywowali dawne obrzędy i uczyli się walczyć. Aż do początku XX w. capoeira była zakazana i rozwijała się głównie w dzielnicach biedoty. Z faweli na salony wyprowadził ją w latach 30. mestre (mistrz) Bimba, założyciel pierwszej oficjalnej akademii w Salvadorze. Wtedy rozpoczął się proces "rehabilitacji" capoeiry, która z czasem przestała być traktowana wyłącznie jako sztuka walki. Zaczęto kłaść nacisk na muzykę, śpiew i estetykę ruchu.<br><br>&lt;au&gt;Cezary Polak&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art" sex="f"&gt;&lt;tit&gt;Prezydent to ja&lt;/&gt;<br><br>Kandydaci na "ojców narodu" prężą muskuły, nie wiedząc, że gdyby