osobą widzę na zwróconej do mnie profilem twarzy Suzanne rozczarowanie i niepokój. Czuję się jak osaczony złodziej, który wie, że nic go już nie uchroni przed złapaniem, ale broni się do ostatniej chwili. Złodziej. Czyż w istocie nie przywłaszczyłem sobie czegoś, do czego nie miałem prawa? Tak, ale złodziej jest w lepszej niż ja sytuacji, przywłaszcza sobie coś, czego pragnie. Ja przywłaszczyłem sobie coś, czego nie chcę. Złodziej może krzyknąć: "Wybaczcie mi!" Może zwrócić rabunek. Ja tego nie mogę, bo osoba obrabowana chce być obrabowaną. Tu krzywdą jest nie przywłaszczenie, ale zwrot przywłaszczenia. Czuję się lepko. Czuję gwałtowną potrzebę oczyszczenia się z