starych kulturalnych centrów Paryża i Londynu ze swego kraju uznawanego za tępy, materialistyczny, zajęty tylko zarabianiem pieniędzy. W końcu stulecia artyści i pisarze różnych krajów podróżują do Ameryki jako krainy wszelkich możliwości. Już nie Paryż, ale Nowy Jork stał się światową stolicą malarstwa. Poezja, w zachodniej Europie sprowadzona do czegoś w rodzaju numizmatyki, znalazła w Ameryce publiczność na uniwersyteckich kampusach, katedry, instytuty i nagrody. Zdaję sobie sprawę, że gdybym został we Francji, nie otrzymałbym Nagrody Neustadt w 1978 roku, zwanej małym Noblem, a następnie Nagrody Nobla.<br> Jak daleko była od Europy Ameryka w początku stulecia, trudno już sobie dzisiaj wyobrazić. Dzielił dwa