klas reprezentujących uogólnione parametry sygnału diagnostycznego zwane też wzorcami klas (stanów obiektu). Wzorzec musi być opisany parametrami należącymi do tej samej przestrzeni obserwacji co poszczególne obrazy wypowiedzi. Istnieje wiele różnych sposobów tworzenia wzorców klas. Wybór procedury dla tworzenia wzorców klas jest zależny od następujących czynników:<br>1. Od struktury parametrów, a w szczególności od gęstości rozkładu prawdopodobieństwa parametrów &lt;gap&gt; w P-wymiarowej przestrzeni obserwacji &lt;gap&gt;.<br>Dla rozkładów normalnych<br>&lt;gap&gt;<br>gdzie 0 - wektor średni dla m-tej klasy, &lt;gap&gt; - macierz kowariancji parametrów dla m-tej klasy obliczane jak w zal. (4.50), &lt;gap&gt; - wyznacznik macierzy kowariancji &lt;gap&gt; - znak transpozycji.<br>2. Od stosowanego algorytmu rozpoznawania.<br>W algorytmie identyfikacji NN (por. p