nie mniejszym niż zdumienie kapitana.<br>- Romek - krzyknął - przecież się tobie przyznałem. Wiesz, że ja ich nie chciałem zabić, ale jednak zabiłem. &lt;page nr= 204&gt;<br>Nie ma sensu tego ukrywać dłużej.<br>- Napisałem reportaż, wszystkie rozmowy z tej próby spisałem dokładnie z magnetofonu. Jutro będzie można go sobie przeczytać w gazecie. To wszystko, co mogę w tej chwili powiedzieć.<br>- Romek, błagam cię...<br>- Bardzo wzruszająca scena - zauważył kapitan wynika z niej, że jeden z was kłamie i nie trzeba być specjalnie bystrym, żeby się domyślić, który. Odprowadzić - pokazał na Kosińskiego - a pana znów poproszę na korytarz.<br>Kiedy został sam, westchnął ciężko. Znalazł się w kropce. Jedyny człowiek, który mógłby