się zza biurka i nie podając jej ręki, wskazał fotel. Ewelina usiadła na brzeżku, jak to zwykle czynią petenci. <br>- Czym mogę pani służyć? - spytał, gdy milczenie się przedłużało. <br>- Chodzi o... Tadeusza Kozłowskiego. Z nie wyjaśnionych przyczyn został aresztowany. <br>Twarz Walczaka nie zmieniła się, była dla Eweliny zagadką. Nie wiedziała, co w tej chwili myśli. Czy zechce pomóc?<br>- Przyczyny zawsze się znajdą - odpowiedział wreszcie. - Zna pani to powiedzenie: jak się chce psa uderzyć, kij zawsze się znajdzie. <br>Ewelina poczuła się urażona tym porównaniem, ale nie dała tego po sobie poznać. Przecież ten człowiek to był ich jedyny ratunek. Kazał jej przyjść za kilka dni