pozbawia jej majątku ani pamiątek po zmarłym), to przecież nie jest ona wolna od sankcji etycznych i obyczajowych. Polegają one chociażby na jej negatywnym wyróżnianiu i napiętnowaniu: "oto ona, rodzina samobójcy", "to właśnie żona tego, który się powiesił", "nie baw się z synem tego topielca", (są to autentyczne wypowiedzi zebrane w toku badania Społeczne skutki dezintegracji rodziny). Istnieje zatem pewna nieokreślona, "ciemna" liczba samobójstw. W statystyce zalicza się je do kategorii nieszczęśliwych wypadków (np. drogowych lub przy pracy).<br><br>Dużym oczywiście uproszczeniem byłoby przyjęcie założenia, że zachowania samobójcze powinny być społecznie akceptowane czy też traktowane jako moralnie obojętne. Byłoby to znowu krańcowe - choć