międzynarodowych (np. ISO, CEE, IEC) oraz federacji krajowych stowarzyszeń normalizacyjnych (np. CENELEC, CEN). Instytucje te na ogół przyjmują negocjacyjny tryb opracowywania projektów norm (dyrektyw) oraz demokratyczny sposób ich przyjmowania (przez głosowanie). Nie są to instytucje rządowe, a przyjmowane normy nie są obligatoryjne. Normy te mogą być wprowadzane w poszczególnych państwach w trybie właściwym dla tych państw. Zauważalne są centralistyczne tendencje zmierzające do wzmocnienia pozycji norm europejskich (EN). Zmierza się między innymi do stworzenia europejskiego systemu akredytacji, ułatwiającego uznanie na terenie Wspólnoty, certyfikatów wystawianych w poszczególnych krajach. Tym problemem zajmuje się Europejska Organizacja ds. Badań Technicznych i Atestacji. Funkcjonuje europejski system notyfikacji organizacji