się typem równowagi stałej z inwersją temperatury lub izotermią. Z tego powodu osiadające powietrze na obszarze występowania pasatów tworzy warstwę o miąższości kilkuset metrów zalegającą na wysokości ok. 1200-2000 m. Jest to tzw. warstwa inwersji pasatowej, która hamuje rozwój prądów konwekcyjnych (rys. 8.4.1.1). Stąd pojawiające się w wyniku konwekcji termicznej chmury kłębiaste rozwijają się w kierunku pionowym z dużą trudnością, nie osiągają większej wysokości, a więc poziomu zlodzenia, który w szerokościach międzyzwrotnikowych leży powyżej 5000 m. Wysokość zalegania warstwy inwersji pasatowej wzrasta w miarę przesuwania się w kierunku równika. Chmury stref okołozwrotnikowych, nie osiągając poziomu tworzenia się kryształków