Szabas pozwolił trochę uspokoić nerwy. Zagrały znowu. Podczas harców nieraz zbliżały się do zaczarowanej granicy marzeń. Trwałem nieruchomo przez całe wieki, aż w końcu usłyszałem kury. Kwoktały na drzewie, nie dalej niż 10 metrów ode mnie. Czekałem w napięciu. To do kur zawsze rano odlatywały koguty, a tym razem kury wabiły za mnie i dla mnie. I właśnie wtedy, gdy szczęście było tak blisko, kury zobaczyły mnie. Z góry byłem nieźle widoczny, musiałem się poruszyć. Aż dziwne, że dopiero teraz je spłoszyłem. Zerwały się z łopotem. Koguty też!<br> Wcześniej słyszałem strzał Mariusza, lecz dopiero teraz, gdy opadły emocje, dotarło to do