toczy<br>i jak pada trwoga,<br>kiedy wino z Ducha wybucha,<br>jak szumiące ogniem przykazanie,<br>prosto z winnic tłoczonych twardą ręką Boga...<br>RODAK Aaaa! Brawo! Brawooo! Jak u Szopena. Tam też<br>byłem... słuchałem tych jego improwizacji... no i wino<br>podano... a tych Francuzek tam... i komsi-komsa...<br>he-heee...<br>MATKA dumna, wachluje się kwiatem dobytym z bukietu<br>Ubóstwiam jego polonezy!<br>SŁOWACKI<br> Polonezy... biało-czerwone... majonezy!<br>Trochę octu, trochę śmierci,<br>ułan hoży, biała malwa...<br>i już łza się w oku kręci<br>i szept: "Jeszcze nie umarła"...<br> (przechodzi na prozę) To w sam raz dla Anglików.<br>RODAK A tak! Słuszno! Spotkałem tam jedną Angielkę