zapełnić wielki pokój. Zupełnie osobny spis to wnętrze luków po obu stronach kokpitu. Tłuką się tam i nacierają na siebie z furią liny, odbijacze chroniące burty w porcie, zapasy drewna i dykty (na wszelką okazję i wypadek), zapasowe stalówki, okucia, pojemniki i pudełka. Tak jak w Tuwimowej Lokomotywie... i tych wagonów jest ze czterdzieści. Sam nie wiem jeszcze, co się w nich mieści.<br> Wyłączam magnetofon, kładę się naciągając wilgoć śpiwora na głowę. Wypieram kota w dół ku zmarzniętym nogom. Słucham, jak skrzypią tysiącem głosów skrzynki, pudełka, puszki i inni pasażerowie naszego statku. Zanim senność zatrzaśnie nad moją głową wieko świadomości, przypominam