sprzężone z generatorami liczb pseudolosowych. O czasie <gap>maszyna decyduje, w którym rogu pojawi się pożywienie. Kamera rejestruje wszystkie poruszenia myszy. Uśrednione wyprzedzenia, z jakimi wygłodzone zwierzęta zaczajają się przed właściwym podajnikiem, wyznaczają moc wersji. W kolejnych próbach zwiększa się liczba podajników i oddala się je od siebie. Czas prereakcji (<gap>) nie waha się dla poszczególnych eksperymentów o więcej niż kilka sekund: myszy są genetycznie zestandaryzowane. Jednak po przejściu do testów na materiale genetycznie nietożsamym różnica zasięgów efektywnych przekracza pięćset procent! Ta sama wersja <orig>efesu</>, która w pierwszych próbach daje horyzont pięciominutowy, niektórym <orig>efeserom</> pozwala na predykcje blisko półgodzinne. Sugeruje to istnienie determinowanych