XVIII wieku, ze zbiorów Muzeum im. Przypkowskich, Muzeum Narodowego w Poznaniu i Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Niewątpliwą ozdobą tego fragmentu ekspozycji był mechanizm zegara wieżowego znaleziony w pałacu w Szczekocinach (XIV-XV w.), stanowiący obecnie własność Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. &lt;page nr=224&gt;.<br> Plansze z rysunkami wahadła Galileusza z 1641 r. i mechanizmu zegara wahadłowego Chrystiana Huygensa wprowadzały zwiedzających w podział zegarów wahadłowych. Zgromadzone tutaj obiekty pochodziły z XVIII i XIX w., obejmując zegary wahadłowe stołowe, szafkowe, kominkowe, typu "cartel", zegar "szwarcwaldowskie". Przy ich doborze próbowano przede wszystkim uwzględnić rodzaj wahadła, zawieszenie wahadła, typ wychwytu lub dodatkowe wskazania w rodzaju kalendarza, faz księżyca, wschodu i