stało. Trzeba nieustannie przypominać o "egipskości Egiptu", aby powoli dystansować ten kraj od reszty świata arabskiego. Zadanie jest niesłychanie trudne - skoro Egipt żyje pod tlenowym namiotem pomocy finansowej Arabii Saudyjskiej, Kuwejtu, Emiratów Zatoki Perskiej. Bez 2-3 miliardów dolarów pomocy, które stamtąd przychodzą, cały Egipt przypominałby tylko te 30 tysięcy walących się kamienic w Kairze. Sadat jednak w pewien sposób potrafi tę swoją egipskość łączyć z konserwatywnym kręgiem świata arabskiego, posiadając w zanadrzu tylko jedna przekonywającą broń: straszak komunizmu. <br>Patrząc na to głębiej - "egipskość Egiptu" jest nie tylko przywiązaniem do własnych interesów, czy iluzorycznych tradycji faraońskich, ale pojęciem klasowym i politycznym