majora Kelleta; za nimi trzy dalsze Messerschmitty, za nimi dwóch Polaków. Odsiecz przeciwnika już dochodziła do Kelleta i Szaposznikowa na odległość skutecznego ognia, gdy dwaj polscy myśliwcy ją dogonili. Ferić wziął na cel prawoskrzydłowego, Wunsche - lewoskrzydłowego. Obydwaj prawie równocześnie strzelili i obydwaj prawie z jednakim wynikiem: dwa Messerschmitty, śmiertelnie ugodzone, waliły na dół. Jeden buchając czarnym dymem, drugi paląc się wielkim płomieniem. Trzeci z nich, nie atakowany, zawieruszył się i czmychnął.<br><br>Zwycięstwo kompletne! Pięć palących się Messerschmittów spadało ku ziemi. Jak strącone komety, złowróżbne dla wroga. Istny pogrom. Z dwóch samolotów wyskoczyli piloci na spadochronach, reszta zginęła w ogniu i w